بیماری ایدز (قسمت دوم)

داروها و درمان‌ها
در مجموع پنج دسته دارو وجود دارد که در مقاطع مختلف ورود و رشد اچ.آی.وی عمل می‌کنند:

بازدارنده‌های ورودی: این داروها به پروتئین‌های موجود بر سطح بیرونی ویروس اچ‌آی‌وی می‌چسبد و از پیوستن و ورود آن به سلول‌ها جلوگیری می‌کند. از این گروه تاکنون تنها یک نمونه از دارو، به نام "فوزیون (Fuzeon)، وارد بازار شده‌است.
بازدارنده‌های گیرنده کموکاین(Chemokine Coreceptor Antagonists): این داروها به نوعی پروتئین موجود بر سطح بیرونی سلولهای پذیرنده اچ.آی.وی می‌چسبد و از چسبیدن ویروس به سلول جلوگیری می‌کند . از این گروه تاکنون تنها یک دارو، به نام Maraviroc وارد بازار شده‌است.
داروهای مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی(NRTI)(Nucleoside reverse transcriptase): این بازدارنده‌ها اچ‌آی‌وی را از نسخه‌سازی از ژن‌های خود باز می‌دارند مانند زیدوودین و لامیوودین .
داروهای مهارکننده ترانس کریپتاز معکوس غیرنوکلئوزیدی (NNRTI (Non-nucleoside reverse transcriptase): این بازدارنده‌ها نیز فرآیند نسخه سازی را مختل می‌کنند. آنها با چسباندن خود به آنزیمی که این فرآیند را کنترل می‌کند نسخه سازی را مختل می‌کنند مانند نوی راپین و افاویرنز.

بیماری ایدز (قسمت اول)

تعریف

نام بیماری ایدز از حروف اول عبارت بیماری به انگلیسی (AIDS یا Acquired Immune Deficiency Syndrome) به معنی سندرم نقص ایمنی اکتسابی است.

ایدز یک بیماری پیشرونده و قابل پیشگیری است، این بیماری حاصل تکثیر ویروسی به نام HIV (Human Immunodeficiency Virus) در بدن میزبان است که باعث تخریب جدی دستگاه ایمنی بدن (معروف به نقص ایمنی یا کمبود ایمنی) انسان می‌گردد که خود زمینه‌ساز بروز عفونت‌های موسوم به فرصت طلب است که یک بدن سالم عموماً قادر به مبارزه با آنهاست و در نهایت پیشرفت همین عفونت‌ها منجر به مرگ بیمار می‌گردد به طوری که بیماری سل عامل اصلی مرگ و میر در میان مبتلایان به ایدز در سراسر جهان است.

امروزه ایدز در کشورهای در حال توسعه به سرعت در حال گسترش است که تاثیر برجسته ای بر سلامت وتوسعه اجتماعی ـ اقتصادی این کشورها گذاشته است و شیوع عفونت HIV در بالغین جوان آنها به حد خطرناکی افزایش یافت هاست .

نکاتی در مورد ایدز

آلودگی به ویروس ایدز و بیماری ایدز چیست؟
بیماری ایدز مرحله نهایی آلودگی به ویروس ایدز است و ممکن است بین 10تا 17سال پس از آلودگی با ویروس ایدز اتفاق افتد. افراد آلوده به ویروس ایدز سال ها بدون داشتن علامت زندگی می کنند و آلودگی را منتقل می نمایند. بیماران حدود 3ـ 2/5 سال پس از تشخیص بیماری ایدز می میرند.

چگونه انسان به ویروس ایدز آلوده می شود؟
ویروس ایدز از طریق منی، ترشحات مهبلی در زنان، تماس جنسی بدون استفاده از کاندوم، خون و فرآورده های خونی آلوده، تزریق با سوزن آلوده اشتراکی، و مادر آلوده، به نوزادش قبل از تولد، هنگام تولد و بلافاصله بعد از زایمان انتقال می یابد.

آیا تماس های عادی و معمولی باعث انتقال آلودگی می شود؟
خیر. ویروس ایدز از طریق تماس های معمولی و عادی مانند دست دادن، بغل گرفتن، بوسیدن صورت، غذا خوردن از یک ظرف مشترک، مسافرت در یک اتوبوس، استفاده از استخر شنای عمومی و توالت عمومی منتقل نمی گردد.

اولین علائم ایدز

بیماری ایدز می تواند علائم اولیه خود را در دهان بروز دهد که توجه به آنها در تشخیص به موقع این بیماری موثر است . هر چند افراد آلوده به ویروس HIV ممکن است از آلودگی خود به این ویروس بی اطلاع باشند ، ولی دوره نهفته این بیماری ، در بعضی افراد می تواند علائم دهانی خاصی داشته باشد.

علایم بیماری ایدز به صورت عفونت های قارچی با ایجاد خطوط سفید در کناره زبان ، آفت های متعدد ، تبخال های مزمن و طولانی مدت ظاهر می شود که فرد با مشاهده این علائم می بایست به متخصص بیماریهای دهان مراجعه کند.
پس از ورود ویروس HIV به بدن فرد، بتدریج قدرت دفاع بدن وی ضعیف شده و در برابر انواع بیماری ها و عفونت ها آسیب پذیر می شود.

روانشناسی ایدز

شنیدن خبر آلوده بودن به ویروس ایدز، برای هیچ کس خوشایند نیست و معمولا تاثیر عمیق روانی روی فرد مبتلا می گذارد اما قبل از هر چیز، نکته مهم این است که بدانیم همه واکنش های عاطفی و هیجانی ای که بعد از شنیدن این خبر به ما دست می دهد، کاملا طبیعی است و به هیچ وجه نشانه ضعف نیست... 

همه آدم ها در مواجهه با خبرهای خیلی بد در مورد سلامتشان واکنش های مشابهی بروز می دهند. اولین واکنش، انکار است. فردی که متوجه می شود آزمایش ایدزش مثبت شده، اولین چیزی که به نظرش می رسد این است که شاید نتیجه آزمایش اشتباه باشد و ممکن است تلاش کند دوباره آزمایش دهد. این انکار به فرد زمان می دهد تا کم کم بتواند خود را با شرایطش تطبیق دهد. البته گاهی به واکنش خطرناکی هم تبدیل می شود؛ یعنی ممکن است دائمی شود و فرد از ترس بیماری، پیگیر درمان و انجام آزمایش هایش نشود و طوری رفتار کند که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده و در این باره با هیچ کس حرف نزند. در این صورت، انکار حتما آسیب رسان خواهد بود.